Samochody dostawcze

Interstar to największy z dostawczaków Nissana, spokrewniony konstrukcyjnie z Renault Masterem. Od miesiąca razem z małymi ciężarówkami japońskiej marki jest oferowany także w krajowej sieci dystrybucyjnej Volvo Truck, skąd pochodzi testowany egzemplarz. W naszej opinii podstawowymi zaletami Nissana są: łatwe prowadzenie, dobre zestrojenie skrzyni biegów z turbodieslem, dobra widoczność do przodu i na boki i swobodny dostęp do ładowni. Minisy to natomiast przykrótkie siedziska i niewygodny dostęp do kabiny, mały zakres regulacji fotela kierowcy i mała szerokość między nadkolami w ładowni.

Ford Polska powiadomił, że niektóre Fordy Transity 2006.5 (najnowsze nadwozie) mogą mieć usterkę przedniego zawieszenia. Nieprawidłowe dokręcenie śruby mocującej przednią kolumnę do zwrotnicy może spowodować zetknięcie opony z nadkolem lub w pojazdach z napędem na przód - z półosią napędową. Kierujący może mieć wtedy problem z kierowaniem pojazdem.

W pierwszym półroczu br. z krajowych salonów wyjechało 23,7 tys. samochodów dostawczych o DMC do 3,5 t. To o 31,1 proc. więcej niż rok wcześniej. Kolejność w pierwszej trójce sprzedaży bez zmian. Liderem pozostał Fiat. Jednak udział Fiata w rynku nieznacznie się osłabił w porównaniu z pierwszym półroczem 2006 roku - z 22,2 do 20,2 proc. Wiceliderem pozostaje Renault, ale wzrósł z 12,9 do 13,6 proc. udział tej firmy w rynku. Trzecia lokata należy do Volkswagena.

Po raz czwarty firma Kulczyk Tradex, polski przedstawiciel Volkswagena, zorganizowała w Poznaniu (27 czerwca) wystawę samochodów dostawczych VW z zabudowami specjalistycznymi. Zaprezentowano 80 pojazdów, z czego niemal połowę z nowymi typami zabudów. Ciekawostkę poznańskiej prezentacji stanowiła wywrotka trójstronna na bazie T5 z tzw. podwójną kabiną (5 miejsc), a zbudowana w firmie Konar ze Stęszewa. Auto przeznaczono dla komunalników i budowlańców. Burty boczne, o wysokości 400 mm wykonano z aluminium, sterownik podnośnika znajduje się w kabinie.

Żuk to pojazd przestarzały, który cierpi na wiele przypadłości, wciąż jednak z uwagi na niską cenę zakupu, eksploatowany jest m.in. przez rolników, sprzedawców warzyw i owoców oraz przez ochotniczą straż pożarną. Poza niską ceną zakupu atutami Żuka są tanie części, prosta budowa (poza przednim zawieszeniem)i różnorodność wersji nadwoziowych. Minusy to natomiast ponadprzeciętna awaryjność, brak wspomagania kierownicy, wycieki z silników oraz bardzo niski komfort jazdy.

Komisy i giełdy z autami dostawczymi obecnie pękają w szwach, a małych pojazdów użytkowych jest w kraju więcej niż np. rok temu. Niektórych modeli jednak brakuje, a każdy długi i wysoki (L3H3) niemiecki lub francuski dostawczak o DMC do 3,5 t, będący w dobrym stanie, szybciej niż w 2006 roku znajduje nowego właściciela. Z uwagi na niskie ceny coraz większą popularność zyskują w tym roku samochody azjatyckie, do niedawna spotykane (starsze roczniki) na giełdach i w komisach tylko sporadycznie. Zresztą w Niemczech i Holandii sytuacja jest podobna, dla przykładu przeciętny

Całkiem sporo oferowanych tu aut ma więcej niż piętnaście lat. Kondycyjnie najlepiej prezentują się Mercedesy (np. 208) i Volkswageny (T4, LT), ale za ten dobry stan trzeba słono płacić. Tańsze są Fordy Transity i Fiaty Ducato, jednak niektóre egzemplarze powinny natychmiast trafić do mechaników i blacharzy. Ostatnio mniejsza jest podaż samochodów z Francji.

Planujący zakup na tutejszej giełdzie używanego dostawczaka w wersji skrzyniowej mają wybór. Gros ostatnio wystawianych pojazdów tego typu wyprodukowano w latach 90. i sprowadzono do kraju z Niemiec. Pomimo dość dużych przebiegów sprawiają wrażenie dobrze utrzymanych, a ich ceny nie przekraczają 20 tys. zł. Ponadto większość sprzedających dorzuca plandeki gratis.

Strada znaczy tyle co droga, ale noszącego tę nazwę pikapa Fiata, który w drugiej połowie czerwca oficjalnie zadebiutował na naszym rynku, będzie można posyłać tam, gdzie większych aut się nie opłaci lub się one nie zmieszczą. Fiat Strada produkowany jest w dwóch wersjach, tj. z kabiną krótką i długą. Ta druga różni się od pierwszej tym, że za rzędem siedzeń ma trzydziestocentymetrową szparę, gdzie można upchnąć trochę bagaży, których nie sposób wozić na odkrytej skrzyni ze względu na ich wartość lub wrażliwość na zmiany aury. Schowek ten jednak wygospodarowano kosztem skrócenia paki. Na specjalne zamówienie jest pokrowiec na skrzynię przydatny w przypadku transportowania przedmiotów niewystających ponad burty.

Do krajowych dilerów Skody trafił Praktik zbudowany na bazie oferowanego od ub.r. osobowego Roomstera. Ten nowy dostawczak jest jedynym oferowanym u nas autem użytkowym tej czeskiej marki. Standardowe wyposażenie Skody Praktik obejmuje m.in. poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera, ABS, wspomaganie elektrohydrauliczne i regulowaną w dwóch płaszczyznach kierownicę. Wśród elementów wyposażenia dodatkowego są m.in. boczne poduszki powietrzne, ESP, reflektory przeciwmgielne z doświetleniem zakrętów. Praktik w bazowej wersji, z najsłabszym silnikiem benzynowym kosztuje 42,0 tys. zł (brutto), z motorem 1,4-litrowym jest droższy o 4,3 tys. zł. Zakup najtańszego diesla wiąże się w wydatkiem 52,5 tys. zł, auto z silnikiem 80-konnym kosztuje 55,0 tys. zł.

Z początkiem letniej kanikuły tradycyjnie już osłabł tu popyt na nowsze, wysoko wyceniane przez sprzedających samochody dostawcze. Ostatnio większość amatorów pojazdów użytkowych uważnie przygląda się jedynie autom tańszym, świeżo importowanym z zachodu Europy. Tradycyjnie najszybciej finalizują transakcje właściciele wozów wyprodukowanych w Niemczech: Volkswagenów, Fordów i Mercedesów.

Na sektor z dostawczakami powróciły ostatnio samochody niemieckie. W maju i czerwcu podaż Mercedesów i VW mocno spadła i na niektórych giełdach nie było nawet jednego wystawionego Sprintera czy T4. Teraz na placu są świeżo sprowadzone auta niemieckich marek. Większość wyprodukowano w drugiej połowie lat 90. Co ciekawe, przywieziono je głównie z Holandii, Belgii i Francji.